Lev N Tolstoy'un 'İnsan Neyle Yaşar?' adlı eseri, insanın temel varoluşsal sorularına odaklanan, derinlikli bir öyküdür. Hikaye, Tanrı'nın bir melek aracılığıyla dünyaya gönderdiği ve insanlara üç soru sormakla görevlendirdiği bir karakterin etrafında döner: İnsana ne verilir? İnsana neyin ihtiyacı vardır? İnsan ne ile yaşar? Bu sorular, eserin merkezini oluşturur ve Tolstoy, karakterlerin deneyimleri ve diyalogları aracılığıyla bu sorulara cevap aramaya çalışır.

Kitap, sıradan insanların hayatlarına odaklanarak, onların karşılaştığı zorlukları, umutları ve inançlarını gözler önüne serer. Tolstoy, insanların yaşamlarında sevgi, merhamet, affetme ve manevi değerlerin önemini vurgular. Eserde, zenginlik, güç ve statünün geçici ve anlamsız olduğu, gerçek mutluluğun ve yaşamın anlamının ise daha derin ve içsel değerlerde yattığı teması işlenir.

'İnsan Neyle Yaşar?', aynı zamanda, insanın iç dünyasına ve manevi yolculuğuna dair derin bir incelemedir. Tolstoy, karakterlerin iç çatışmalarını, vicdan muhasebelerini ve ahlaki ikilemlerini ustalıkla tasvir eder. Eser, okuyucuyu kendi yaşamları üzerine düşünmeye ve değerlerini sorgulamaya teşvik eder. Kitap, Tolstoy'un sade ve etkili üslubuyla yazılmış olup, kolayca anlaşılabilir ve etkileyici bir anlatıma sahiptir.

Kitabın teması, sevgi, merhamet, affetme, manevi değerler ve insanın içsel zenginliğidir. Tolstoy, bu tema aracılığıyla, insanın gerçek mutluluğa ulaşmasının yolunu gösterir. Kitap, her yaştan ve her kesimden okuyucuya hitap eder. Özellikle, manevi arayış içinde olan, yaşamın anlamını sorgulayan ve insan ilişkilerine önem veren okuyucular için önemli bir eserdir.

Benzer kitaplar arasında, Tolstoy'un diğer eserleri olan 'Diriliş', 'Savaş ve Barış' ve 'Anna Karenina' sayılabilir. Ayrıca, Dostoyevski'nin 'Suç ve Ceza' ve 'Karamazov Kardeşler' gibi eserleri de benzer temaları işler. Bu eserler, insan doğası, ahlak, din ve yaşamın anlamı gibi konuları derinlemesine inceleyen klasiklerdir.

Lev Nikolayeviç Tolstoy, 9 Eylül 1828'de Rusya'da doğmuş, 20 Kasım 1910'da ölmüş, Rus edebiyatının en büyük yazarlarından biridir. Tolstoy, sadece bir yazar değil, aynı zamanda bir düşünür, filozof ve ahlak öğretmeni olarak da tanınır. Eserleri, insan doğası, ahlak, din ve toplum gibi evrensel temaları işler. Tolstoy'un yazım üslubu, sadeliği, derinliği ve psikolojik tahlilleriyle öne çıkar. Karakterlerini detaylı bir şekilde işler, onların iç dünyalarını ve çatışmalarını ustalıkla tasvir eder.

Tolstoy, ilk olarak askerlik deneyimlerini anlattığı 'Çocukluk', 'İlkgençlik' ve 'Gençlik' adlı otobiyografik üçlemesiyle tanınır. Daha sonra 'Savaş ve Barış' ve 'Anna Karenina' gibi epik romanlarla dünya çapında üne kavuşur. 'Savaş ve Barış', Napolyon'un Rusya seferini konu alan, savaş, barış, aile ve toplum gibi geniş temaları işleyen kapsamlı bir romandır. 'Anna Karenina' ise, aşk, evlilik, sadakat ve toplum baskısı gibi konuları ele alan, psikolojik derinliği olan bir eserdir.

Tolstoy, eserlerinde genellikle toplumsal eşitsizliklere, savaşın anlamsızlığına ve insanın manevi arayışına dikkat çeker. Din ve ahlak üzerine düşünceleri, eserlerine yansır. Özellikle, Hristiyanlık üzerine kendi yorumlarını geliştirmiş ve 'İnsan Neyle Yaşar?' gibi kısa öykülerinde bu düşüncelerini işlemiştir. Tolstoy, yaşamının son dönemlerinde, mülkiyetten vazgeçme, şiddete karşı durma ve basit bir yaşam tarzı benimseme gibi prensiplerini savunmuştur.

Tolstoy'un eserleri, dünya edebiyatını derinden etkilemiş ve birçok dile çevrilmiştir. Eserleri, pek çok kez sinemaya ve tiyatroya uyarlanmıştır. Tolstoy, yaşadığı dönemde büyük bir saygı görmüş ve ölümünden sonra da dünya çapında bir edebiyat devi olarak kabul edilmiştir. Eserleri, günümüzde de okunmaya ve tartışılmaya devam etmektedir.