Kitabü't-Tedbîr el-Mütevahhid, İbn Bâcce'nin en önemli eserlerinden biridir ve felsefi düşüncelerini yansıtan temel bir yapıttır. Bu eser, yalnız bireyin (el-mütevahhid) toplum içindeki yerini ve ideal bir toplum düzeninin nasıl kurulabileceğini ele alır. İbn Bâcce, bu çalışmasında, bireyin mutluluğuna ulaşabilmesi için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde alınması gereken tedbirleri detaylı bir şekilde inceler. Kitap, Aristoteles'in politik felsefesinden etkilenmekle birlikte, İslami düşünce geleneği içinde özgün bir sentez sunar. Eserin temel teması, insanın hem bireysel hem de toplumsal yaşamında mükemmelliğe ulaşma çabasıdır. İbn Bâcce, bu amaca ulaşmak için bireyin ahlaki erdemlere sahip olması, bilgiyle donanması ve toplumsal düzenin adalet ve eşitlik ilkelerine dayanması gerektiğini savunur. Kitapta, ideal bir devletin nasıl olması gerektiği, yöneticilerin nitelikleri, eğitimin önemi ve bireylerin hak ve sorumlulukları gibi konulara değinilir. İbn Bâcce, özellikle bireyin yalnızlığı ve toplumla ilişkisi üzerine derinlemesine düşünür. Ona göre, ideal bir toplum, bireylerin birbirleriyle uyum içinde yaşadığı, ortak amaçlara hizmet ettiği ve her bireyin potansiyelini gerçekleştirebildiği bir yapıdır. Kitabü't-Tedbîr el-Mütevahhid, aynı zamanda İbn Bâcce'nin felsefi terminolojisini ve düşünce sistemini anlamak için de bir anahtar niteliğindedir. Eser, döneminin siyasi ve sosyal koşullarından etkilenmiş olup, bu koşullara karşı bir çözüm önerisi sunma amacı taşır. Hedef okur kitlesi, felsefe, siyaset bilimi ve İslam düşüncesi alanlarına ilgi duyan akademisyenler, öğrenciler ve araştırmacılardır. Ayrıca, İbn Bâcce'nin düşüncelerini anlamak ve yorumlamak isteyen herkes için önemli bir kaynaktır. Kitap, İbn Bâcce'nin diğer eserleriyle (örneğin, Risâletü'l-Vedâ) birlikte okunarak, yazarın düşünce dünyası daha kapsamlı bir şekilde anlaşılabilir. Bu eser, İbn Bâcce'nin felsefi mirasının önemli bir parçasını oluşturur ve günümüz okuyucuları için de geçerliliğini korumaktadır. Kitabü't-Tedbîr el-Mütevahhid, İbn Bâcce'nin düşüncelerinin derinliğini ve evrenselliğini ortaya koyan, okunması gereken bir eserdir. Eserin dili, döneminin klasik Arapçası olup, felsefi terimlerin zenginliği ve derinliği ile dikkat çeker. İbn Bâcce, düşüncelerini sistematik bir şekilde sunarak, okuyucunun konuyu anlamasını kolaylaştırır. Kitap, aynı zamanda, İslam felsefesi ve siyaset felsefesi alanlarında yapılan çalışmalara önemli katkılar sağlamıştır. Kitap, İbn Bâcce'nin felsefi mirasının anlaşılması için temel bir kaynaktır ve onun düşüncelerinin günümüzdeki yankılarını anlamak için okunması gereken bir eserdir.

İbn Bâcce, tam adıyla Ebû Bekir Muhammed bin Yahyâ bin es-Sâiğ et-Tücîbî, 11. yüzyılın sonları ile 12. yüzyılın başlarında yaşamış, İspanya'nın Endülüs bölgesinde yetişmiş önemli bir İslam filozofu, matematikçi, astronom ve tıp alimidir. Batı dünyasında Avempace olarak da tanınır. Doğum tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, 1095 civarında Saragossa'da doğduğu tahmin edilmektedir. İbn Bâcce, çok yönlü bir bilim insanı olarak, farklı disiplinlerde eserler vermiş ve döneminin bilim ve düşünce hayatına önemli katkılarda bulunmuştur. Felsefi görüşleri Aristoteles'ten etkilenmekle birlikte, İslam düşüncesi içinde özgün bir yer edinmiştir. Yazım üslubu, sistematik ve analitik olup, konuları derinlemesine inceleme ve kavramları titizlikle tanımlama eğilimindedir. Eserlerinde, felsefi terimleri ustalıkla kullanır ve düşüncelerini mantıksal bir çerçevede sunar. İbn Bâcce'nin en önemli eserleri arasında Kitabü't-Tedbîr el-Mütevahhid (Yalnız Kişinin Yönetimi), Risâletü'l-Vedâ (Veda Risalesi) ve İbn Rüşd'ün eserlerine yazdığı şerhler sayılabilir. Kitabü't-Tedbîr el-Mütevahhid, onun siyaset felsefesine dair en kapsamlı çalışmasıdır. Risâletü'l-Vedâ ise, bireyin toplumsal yaşamdaki rolü ve ideal toplum düzenine dair görüşlerini içerir. İbn Bâcce, eserlerinde, bireyin mutluluğuna ulaşabilmesi için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde alınması gereken tedbirleri ele alır. İbn Bâcce'nin hayatı ve eserleri hakkında doğrudan bir ödül kaydı bulunmamakla birlikte, düşünceleri ve bilimsel çalışmaları, ölümünden sonraki dönemlerde büyük saygı görmüş ve İslam felsefesi geleneğini etkilemiştir. İbn Bâcce, yaşadığı dönemde, Endülüs'ün siyasi ve kültürel çalkantılarına tanık olmuştur. Bu dönem, bilim ve felsefenin geliştiği, ancak aynı zamanda siyasi istikrarsızlıkların da yaşandığı bir zaman dilimidir. İbn Bâcce'nin eserleri, bu dönemdeki düşünce ortamını yansıtır ve onun, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde mükemmelliğe ulaşma çabasını gösterir. İbn Bâcce'nin düşünceleri, İbn Rüşd gibi sonraki düşünürleri de etkilemiş ve İslam felsefesi geleneğinde önemli bir yer edinmesini sağlamıştır. İbn Bâcce, 1139 yılında Fas'ta vefat etmiştir.