Edward Bellamy'nin 1888'de yayınlanan distopik romanı 'Geriye Bakış: 2000-1887', uygar bir toplumun nasıl örgütlenebileceğine dair ütopik bir vizyon sunar. Roman, Julian West adında bir adamın 1887'de hipnotize edildikten sonra 2000 yılında uyanmasıyla başlar. West, Boston'da, toplumsal eşitsizliğin, yoksulluğun ve rekabetin ortadan kalktığı bir toplum bulur. Bellamy, bu gelecekteki toplumu, endüstriyel ordunun örgütlenmesi ve devlet kontrolü altında çalışan bir endüstriyel sistem aracılığıyla tasvir eder. Bu sistemde, herkesin yeteneklerine göre bir işi vardır ve herkes, toplumsal refahın sağlanmasına katkıda bulunur. Roman, temelde, endüstriyel kapitalizmin getirdiği sorunlara bir çözüm arayışıdır. Bellamy, özel mülkiyetin, rekabetin ve sınıfsal farklılıkların insanları mutsuz ettiğini ve toplumu parçaladığını savunur. Onun yerine, toplumsal dayanışma, eşitlik ve refahın hakim olduğu bir toplum hayal eder. Romanın ana teması, geleceğe dair bir umut ve iyimserliktir. Bellamy, insanların daha iyi bir dünya yaratabileceğine inanır ve bu inancını romanına yansıtır. Kitap, aynı zamanda, dönemin toplumsal ve ekonomik sorunlarına da bir eleştiridir. Bellamy, işçi sınıfının sömürülmesine, zenginlerin aşırı zenginliğine ve adaletsizliğe dikkat çeker. Romanın hedef okur kitlesi, endüstrileşmenin getirdiği sorunlardan rahatsız olan ve daha adil bir toplum özlemi duyan kişilerdir. Kitap, özellikle, sosyalist ve reformist hareketler arasında büyük ilgi görmüştür. 'Geriye Bakış', birçok farklı dile çevrilmiş ve dünya çapında milyonlarca okuyucuya ulaşmıştır. Romanın başarısı, Bellamy'nin ütopik vizyonunun evrenselliğini ve insanların daha iyi bir gelecek hayallerine duydukları özlemi gösterir. Kitabın etkisi, sadece edebiyatla sınırlı kalmamış, aynı zamanda toplumsal ve siyasi hareketleri de etkilemiştir. 'Geriye Bakış', daha sonra yazılan distopik romanlar için bir model oluşturmuş ve ütopik edebiyatın önemli bir örneği olarak kabul edilmiştir. Roman, günümüzde bile, toplumsal adalet, eşitlik ve daha iyi bir gelecek arayışına dair önemli mesajlar vermeye devam etmektedir. Benzer kitaplar arasında, H.G. Wells'in 'Zaman Makinesi' ve Aldous Huxley'nin 'Cesur Yeni Dünya'sı sayılabilir.

Edward Bellamy (1850-1898), Amerikalı bir yazar ve sosyalistti. En çok, ütopik romanı 'Geriye Bakış: 2000-1887' ile tanınır. Bellamy, Massachusetts, Chicopee Falls'da doğdu ve hukuk eğitimi aldı, ancak kısa süre avukatlık yaptı. Daha sonra gazetecilik ve yazarlık kariyerine yöneldi. Bellamy'nin yazım üslubu, açık, anlaşılır ve didaktiktir. Karmaşık konuları basit bir dille anlatmaya özen gösterir. Romanlarında, toplumsal sorunlara çözüm arayışlarını ve geleceğe dair umut dolu vizyonlarını yansıtır. 'Geriye Bakış'ın yanı sıra, Bellamy'nin diğer önemli eserleri arasında 'Eşitlik' (1897) ve kısa öyküler ve denemeler yer alır. 'Eşitlik', 'Geriye Bakış'ın devamı niteliğindedir ve ütopik toplumun işleyişine dair daha detaylı bilgiler sunar. Bellamy, eserlerinde, kapitalizmin getirdiği eşitsizliklere ve adaletsizliklere karşı çıkarak, daha adil bir toplumun nasıl kurulabileceğine dair fikirler öne sürdü. Yazıları, dönemin sosyalist hareketleri arasında büyük ilgi gördü ve Bellamy'nin fikirleri, 'Bellamyizm' olarak bilinen bir toplumsal hareketin doğmasına yol açtı. Bellamy, hayatı boyunca, toplumsal reformlara ve daha iyi bir gelecek için mücadele etti. Ancak, herhangi bir büyük ödül kazanmadı. Yaşadığı dönem, hızlı sanayileşme, toplumsal değişimler ve siyasi çalkantılarla dolu bir dönemdi. ABD'de, işçi hareketleri güçleniyor, sosyalist ve reformist fikirler yaygınlaşıyor ve toplumsal eşitsizlikler artıyordu. Bellamy, bu dönemin sorunlarına duyarlı bir yazar olarak, eserleriyle toplumsal farkındalığı artırmaya ve daha iyi bir gelecek için umut vermeye çalıştı.