Zulmün Tarihi: İnsan İnsanın Kürdüdür, yazar Cumhur Ertekin'in çarpıcı ve düşündürücü eseri, insanlık tarihinin en karanlık yönlerinden biri olan zulmün kökenlerini, evrimini ve etkilerini derinlemesine ele alan bir kitap. Kitap, zulmün sadece bireysel değil, toplumsal, politik ve kültürel bir olgu olduğunu vurgulayarak, tarih boyunca insan topluluklarının birbirlerine nasıl eziyet ettiğini inceliyor. Ertekin, çalışmasında zulmü 'insan insanın kurdu' metaforuyla somutlaştırarak, Hobbes'un ünlü ifadesini modern bir bağlama taşıyor. Kitabın özeti, zulmün antik çağlardan başlayarak Mezopotamya'daki kölelik sistemlerinden Roma İmparatorluğu'nun gladyatör arenalarına, Orta Çağ'daki Engizisyon mahkemelerinden Aydınlanma dönemi tiranlıklarına kadar uzanan bir kronolojiyi takip ediyor. Yazar, her dönemi somut örneklerle zenginleştirerek, zulmün ekonomik, dini ve ideolojik motivasyonlarını açıklıyor. Örneğin, sömürgecilik döneminde Avrupalı güçlerin Afrika ve Amerika kıtalarındaki yerli halklara uyguladığı vahşeti detaylı bir şekilde anlatıyor; köle ticaretinin milyonlarca insanı nasıl yok ettiğini, kültürel soykırımların uzun vadeli travmalar yarattığını vurguluyor. Kitap, 20. yüzyıla geldiğinde totaliter rejimlerin yükselişini ele alıyor: Nazi Almanyası'ndaki Holokost, Stalin'in gulag kampları ve Mao'nun Kültürel Devrimi gibi olaylar üzerinden, ideolojilerin nasıl kitlesel zulme dönüştüğünü analiz ediyor. Ertekin, zulmün sadece geçmişte kalmadığını, günümüzde de ırkçılık, cinsiyet ayrımcılığı, savaş suçları ve mülteci krizleri şeklinde devam ettiğini belirterek, okuyucuyu güncel olaylarla yüzleştiriyor. Kitabın temaları, zulmün evrenselliği, insan doğasındaki karanlık eğilimler, empati eksikliği ve güç dinamikleri etrafında dönüyor. Yazar, zulmün kökenini biyolojik ve psikolojik faktörlere dayandırarak, evrimsel psikolojiyi referans alıyor; örneğin, grup içi dayanışma ile grup dışı önyargıların nasıl çatışmaya yol açtığını tartışıyor. Aynı zamanda, sosyolojik bir bakışla, sınıf çatışmalarının ve kaynak kıtlığının zulmü tetiklediğini savunuyor. Kitap, umut verici bir notla bitiyor: Tarih boyunca direniş hareketleri, insan hakları mücadelesi ve adalet arayışlarının zulme karşı nasıl zaferler kazandığını örnekleyerek, okuyucuya eylem çağrısı yapıyor. Hedef okur kitlesi, tarih meraklıları, sosyoloji öğrencileri, politik aktivistler ve genel okuyucu grubu. Özellikle, sosyal adalet konularına ilgi duyan genç yetişkinler ve akademisyenler için ideal; kitap, karmaşık konuları erişilebilir bir dille işleyerek, entelektüel bir tartışma zemini sunuyor. Benzer kitaplar arasında Hannah Arendt'in 'Totaliterizmin Kökenleri', Michel Foucault'nun 'Hapishanenin Doğuşu' ve Steven Pinker'ın 'Meleklerin Payı' gibi eserler yer alıyor; Arendt'in totaliter zulmü, Foucault'nun güç mekanizmalarını ve Pinker'ın şiddet tarihini ele alan bu kitaplar, Ertekin'in çalışmasını tamamlayıcı nitelikte. Zulmün Tarihi, sadece bir tarih dersi değil, aynı zamanda ahlaki bir pusula; okuyucuyu kendi toplumundaki adaletsizlikleri sorgulamaya davet ediyor. Kitap, 400 sayfalık hacmiyle, zengin kaynakça ve dipnotlarla desteklenmiş, akademik rigor taşıyor. Ertekin'in anlatımı, dramatik olayları canlı betimlemelerle renklendirerek, okuyucuyu sayfaları çevirmekten alıkoyamıyor. Bu eser, zulmün döngüsünü kırmak için bilgiyi bir araç olarak kullanıyor, insanlığın daha iyi bir geleceğe ulaşması için gerekli farkındalığı yaratmayı amaçlıyor.

Cumhur Ertekin, Türk kökenli bir yazar, tarihçi ve sosyal eleştirmen olarak, 1975 yılında İstanbul doğmuştur. Gençliğinden itibaren tarih ve felsefe alanlarına ilgi duyan Ertekin, Boğaziçi Üniversitesi'nde tarih eğitimi almış, ardından Londra'da University College London'da sosyoloji üzerine yüksek lisans yaparak akademik kariyerine adım atmıştır. Kariyerinin erken dönemlerinde gazetecilik yapmış, çeşitli sol eğilimli yayınlarda köşe yazarlığı yaparak sosyal adaletsizlikler üzerine yazılar kaleme almıştır. 2000'lerin başında, zulmün toplumsal dinamiklerini inceleyen araştırmalarına odaklanmış, bu çalışmalarını kitaplarına dönüştürmüştür. Ertekin'in üslubu, akademik derinliği popüler bir anlatımla harmanlayan, keskin eleştirel bir tona sahip; karmaşık teorileri somut tarihi olaylarla örerek, okuyucuyu düşündürmeden bırakmıyor. Onun yazıları, ironik bir mizah unsuru taşıyor, zulmün absürtlüğünü vurgulayarak okuyucuda empati uyandırıyor. Önemli eserleri arasında 'Zulmün Tarihi: İnsan İnsanın Kürdüdür' (2018) başı çekiyor; bu kitap, uluslararası çapta ilgi görmüş ve İngilizce'ye çevrilmiştir. Diğer eserleri, 'Gücün Gölgesinde: Modern Tiranılar' (2012), 'Adaletin Sınavı: İnsan Hakları Tarihi' (2015) ve 'Direnişin Anatomisi' (2022) gibi kitaplar; bunlar, politik felsefe ve insan hakları temalarını işliyor. Ertekin, yazılarında Marksist ve post-kolonyal teorilerden etkilenmiş, Foucault ve Fanon gibi düşünürleri referans alıyor. Ödülleri arasında, 2019'da PEN Türkiye Ödülü'nü 'Zulmün Tarihi' ile kazanmış, aynı yıl Avrupa Tarih Vakfı'ndan Araştırma Bursu almıştır. 2021'de ise, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komitesi'nden takdir belgesiyle onurlandırılmıştır. Dönemi, 21. yüzyılın başları neoliberal küreselleşme ve yükselen popülizm çağında konumlanıyor; Ertekin, bu bağlamda eserlerini, otoriter rejimlerin yükselişi ve sosyal hareketlerin direnişi üzerine odaklayarak yazıyor. Pandemi sonrası dönemde, dijital çağdaki zulüm biçimlerini (siber baskı, dezenformasyon) ele alan yeni projelerine devam ediyor. Ertekin, şu anda İstanbul Teknik Üniversitesi'nde misafir öğretim üyesi olarak ders veriyor ve çeşitli sivil toplum örgütlerinde danışmanlık yapıyor. Onun katkısı, Türk entelektüel hayatına, zulmün evrensel bir sorun olarak ele alınmasını sağlayarak, genç nesillere ilham veriyor.